بازی درمانی نوعی درمان روانشناختی است که می تواند شامل بازی با اسباب بازی، نقش آفرینی و بازی باشد. درمانگران در حین بازی فردی را مشاهده می کنند تا در مورد رفتار او اطلاعاتی کسب کنند.
بازی درمانی می تواند برای درمان بیماری های روانی یا اختلالات رفتاری مفید باشد. همچنین می‌تواند یک ابزار حمایتی برای افرادی باشد که دارای تفاوت‌های رشدی هستند، مانند اوتیسم و اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD).
اگرچه بازی درمانگران عمدتاً با کودکان کار می کنند، اما گاهی اوقات از این درمان برای تعامل با نوجوانان و بزرگسالان نیز استفاده می کنند.
انواع متخصصان دارای مجوز بازی درمانی را تمرین می کنند. اینها ممکن است شامل مددکاران اجتماعی، مشاوران و روانشناسان باشد. به خواندن ادامه دهید تا در مورد مزایای بازی درمانی برای کودکان و بزرگسالان بیشتر بدانید.
بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی ابزاری است که در اصل از حوزه روان درمانی یا گفتار درمانی می آید. این شامل یک درمانگر آموزش دیده است که یک مشتری را در حین بازی مشاهده می کند و همان طور که انجام می دهد از او پیروی می کند.
این رویکرد مبتنی بر این ایده است که کودکان به طور ناخودآگاه از طریق بازی ارتباط برقرار می کنند. این بدان معنی است که آنها چیزهایی را در مورد خودشان آشکار می کنند بدون اینکه متوجه شوند که دارند آن کار را انجام می دهند.
از طریق بازی است که کودکان یاد می گیرند که چگونه با جهان تعامل داشته باشند و مهارت های خود را توسعه دهند. به این ترتیب، برای آنها وسیله ای طبیعی برای ابراز وجود است.
در طول بازی، یک کودک ممکن است به طور مستقیم یا نمادین احساسات خود را به نمایش بگذارد و به درمانگر اجازه می دهد تا بینشی در مورد وضعیت عاطفی خود به دست آورد. بازی با هم محیط امنی را برای این اتفاق فراهم می کند و به افراد امکان می دهد چیزهایی را بیان کنند که در غیر این صورت ممکن است برایشان مشکل باشد.
شرکت در یک فعالیت مشترک همچنین اعتماد بین درمانگر و مشتری را تقویت می کند و یک رابطه درمانی ایجاد می کند. این می تواند به ویژه برای کودکان مفید باشد، زیرا ممکن است نسبت به غریبه ها احساس بی اعتمادی کنند.
بازی درمانی بین المللی (PTI) گزارش می دهد که تا 71 درصد از کودکانی که تحت بازی درمانی قرار می گیرند، مزایایی را نشان می دهند. جلسات معمولاً 30 تا 45 دقیقه طول می کشد.
چه کسانی می توانند بازی درمانی انجام دهند؟
درمانگران اغلب از بازی درمانی برای کودکان استفاده می کنند، اما ممکن است در برخی شرایط به بزرگسالان نیز کمک کند. انجمن بازی درمانی (APT) بیان می کند که پزشکان سلامت روان ممکن است از آن برای کمک به درمان طیف وسیعی از شرایط استفاده کنند، مانند:
اضطراب
افسردگی
اختلالات رفتاری، مانند اختلال سلوک یا اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD)
همچنین ممکن است به مشکلات رفتاری جدیدی که به دلیل رویدادهای زندگی رخ می دهد، مانند سوگ، طلاق، یا یک تجربه آسیب زا کمک کند.
بازی درمانی همچنین می تواند یک مداخله حمایتی برای افراد دارای تفاوت های عصبی رشدی باشد. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
اوتیسم
بیش فعالی
ناتوانی های یادگیری
بازی درمانی این شرایط را “درمان” نمی کند، بلکه در عوض حمایت عاطفی را فراهم می کند و مهارت هایی را به کودکان می آموزد که به یادگیری و اجتماعی شدن کودکان کمک می کند.
فواید برای کودکان
تحقیقات نشان می دهد که بازی درمانی ممکن است:
به کودکان اوتیستیک در یادگیری مهارت ها کمک کنید
یک مطالعه کوچک در سال 2018 به عنوان منبع معتبر اثرات بازی درمانی را در 20 کودک اوتیسم بررسی کرد. پس از 2 سال، کودکان بهبود قابل توجهی را در مهارت های رفتاری و رشدی خود تجربه کردند.
نویسندگان پیشنهاد می کنند که بازی درمانی ممکن است به کودکان اوتیستیک در تعاملات اجتماعی کمک کند. با این حال، برای تأیید اینکه آیا بازی درمانی مؤثر است، تحقیقات در گروه بزرگتری از کودکان ضروری است.
کاهش اختلالات یادگیری در ADHD
یک مطالعه کوچک در سال 2017 روی سه دانش‌آموز کلاس اول نشان داد که بازی درمانی کودک محور به کاهش علائم ADHD از جمله مشکل در تمرکز، رفتار مزاحم و رفتار مخالف کمک می‌کند.
کودکان در سه جلسه در هفته به مدت 6 هفته شرکت کردند. به نظر می‌رسد که این درمان به درجات مختلف، از پیشرفت‌های کوچک تا بزرگ، کمک می‌کند.
با این حال، این یک مطالعه بسیار کوچک بود که بر سه مورد خاص تمرکز داشت. ممکن است نشان‌دهنده تأثیر بازی درمانی در جمعیت بزرگتر نباشد.
علائم ODD را کاهش دهید
ODD وضعیتی است که در آن کودک دائماً نسبت به همسالان و شخصیت‌های معتبر خصومت و عدم همکاری دارد. یک کارآزمایی بالینی در سال 2019 با شرکت 45 کودک مبتلا به ODD نشان داد که در مقایسه با عدم درمان، بازی درمانی انفرادی و گروهی علائم ODD را بهبود می بخشد.
کودکان تحت بازی درمانی یک جلسه در هفته به مدت 8 هفته داشتند. در پایان مطالعه، والدین، مراقبان و معلمان کاهش رفتارهای مرتبط با ODD را گزارش کردند. این بهبودها حداقل به مدت 2 ماه ادامه داشت، که نشان می دهد بازی درمانی ممکن است تغییرات طولانی مدت ایجاد کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این امر ضروری است.
فواید برای بزرگسالان
تحقیقات زیادی در مورد مزایای بازی درمانی برای بزرگسالان وجود ندارد. تحقیقات قدیمی تر نشان می دهد که ممکن است:
تقویت سلامت روان در سنین بالاتر
آزمایشی در سال 2001 مشاهده کرد که چگونه بازی درمانی بر گروه کوچکی از سالمندان در یک خانه سالمندان تأثیر می گذارد. آنها تحت بازی درمانی شامل نوشتن خلاق، موسیقی، هنر، بازی و سینی ماسه درمانی قرار گرفتند. پس از شرکت در یک تا دو جلسه در هفته به مدت 6 تا 10 هفته، شرکت کنندگان:
بیشتر با دیگران معاشرت کرد
به نظر می رسد که عزت نفس بهتری دارد
به نظر می رسد که میزان افسردگی کمتری داشته باشد
به حل مشکلات مانند احساس تنهایی علاقه نشان می دهد
با این حال، این بر اساس مشاهدات است تا داده ها.
مقابله با تروما را تسهیل کنید
یک مقاله قدیمی انجمن مشاوره آمریکا در سال 2010 توضیح می دهد که بازی درمانی مراقبت بزرگسالان را کاهش می دهد و محیطی آرام را فراهم می کند. این امر به بزرگسالان این امکان را می دهد تا با خیال راحت احساسات خود را بررسی کرده و به موضوعات تهدید کننده نزدیک شوند.
به عنوان مثال، مقاله تمرینی را ذکر می کند که به بازماندگان خشونت خانگی کمک می کند تا احساس خود را در مورد رابطه خشونت آمیز خود بیان کنند.
تقویت ارتباط در ناتوانی های رشدی
در مقاله‌ای قدیمی‌تر در سال 2003 اشاره می‌شود که بزرگسالان دارای ناتوانی‌های رشدی ممکن است فرصت‌های کمی برای اعتبارسنجی و ابراز احساسات داشته باشند. نویسندگان به دو مطالعه موردی اشاره کردند که نشان داد بازی درمانی ممکن است تأثیر مثبتی بر جنبه های مختلف سلامت روانی، از جمله بهزیستی عاطفی داشته باشد.
تکنیک ها و مثال ها
در زیر تکنیک های بازی درمانی همراه با نمونه هایی از کاربرد آنها آورده شده است.
بازی عمومی با اسباب بازی
مقاله مروری قدیمی 2010 منبع معتبر نشان می دهد که بازی درمانی ممکن است شامل اجازه دادن به کودک برای بازی با اسباب بازی ها در یکی از سه دسته باشد:
اسباب‌بازی‌های واقعی: این اسباب‌بازی‌ها یخ را می‌شکنند و کودکان منزوی یا درون‌گرا را هدف قرار می‌دهند. آنها شامل مواردی مانند:
عروسک ها
قایق ها
پول بازی کن
اسباب‌بازی‌های تهاجمی: این اسباب‌بازی‌ها باعث آزاد شدن خشم و خصومت می‌شوند. آنها شامل مواردی مانند:
طناب ها
تفنگ های اسباب بازی
چهره های ابرقهرمانی
اسباب بازی های خلاقانه: این اسباب بازی ها راهی برای بیان طیف وسیعی از احساسات ارائه می دهند. آنها شامل مواردی مانند:
مداد شمعی
Play-Doh
اسباب بازی های لگو
همانطور که کودک بازی می کند، درمانگر سعی می کند احساس او را تفسیر کند. این تفاسیر نمایشنامه را هدایت می کند و به درمانگر اجازه می دهد تا درستی نظریه خود را آزمایش کند. واکنش کودک یا تفسیر آنها را تقویت یا رد می کند.
هنگامی که درمانگر معنی بازی را فهمید، آن را راهنمایی می کند تا به طرق مختلف به کودک کمک کند. به عنوان مثال، آنها ممکن است به آنها کمک کنند تا حل یک مشکل را یاد بگیرند یا از طریق یک احساس کار کنند.
بازی
بازی کردن تکنیکی است که درمانگران ممکن است برای کودکان بزرگتر، نوجوانان و بزرگسالان استفاده کنند. یک مقاله مروری قدیمی‌تر در سال 2008 گزارش می‌دهد که پیروی از قوانین می‌تواند به یک فرد حواس‌پرت کمک کند تا توجه خود را متمرکز کند. بازی‌ها همچنین یک ابزار اجتماعی‌سازی هستند و به مردم یاد می‌دهند که چگونه به نوبت رفتار کنند و یک بازنده یا برنده مهربان باشند.
نقش آفرینی
در مقاله مروری قدیمی‌تر در سال 2008 اشاره می‌شود که ایفای نقش در یک نمایشنامه ممکن است به کودکی کمک کند که یک رویداد آسیب‌زا را تجربه کرده است. کودک به جای اینکه این واقعه را دوباره زنده کند، به طور نمادین از طریق شخصیت های داستانی با آن برخورد می کند. این بازی می تواند به آنها کمک کند تا به سمت یک وضوح درونی حرکت کنند.
داستان ها
شنیدن یا خواندن یک داستان به کودکان این امکان را می دهد که ببینند دیگران چگونه بر مشکلات مشابه خود غلبه کرده اند. یک مطالعه موردی قدیمی‌تر در سال 1999 نشان می‌دهد که آنها می‌توانند آنچه را که آموخته‌اند در موقعیت واقعی زندگی خود به کار ببرند.
سینی شن و ماسه
در بازی با سینی شن، یک درمانگر سینی، ماسه و اسباب بازی های مینیاتوری را برای ایجاد صحنه یا دنیای بازی در اختیار کودک قرار می دهد. یک مطالعه در سال 2017 با استفاده از هفت کودک بین 7 تا 10 سال نشان داد که این روش ممکن است به افرادی که سوء استفاده جنسی را تجربه می کنند کمک کند.
در این مطالعه، بازی کودکان مضمون خشونت داشت و نیاز به محافظت را بیان می کرد. همچنین ایجاد موقعیت هایی با نتایج مثبت را تشویق کرد.
بازی درمانگران چه آموزشی دارند؟
یک بازی درمانگر ممکن است دارای مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر و همچنین دارای مجوز در زمینه سلامت روان باشد، مانند:
کار اجتماعی
مشاوره
روانشناسی
هنگامی که فردی واجد شرایط باشد، به عنوان یک بازی درمانگر ثبت نام می کند. این نشان می دهد که آنها دوره های آموزشی اضافی و نظارت بالینی را در بازی درمانی تکمیل کرده اند. APT یک برنامه آموزشی ارائه می دهد که به افراد وضعیت “بازی درمانگر ثبت شده” را می دهد.
خلاصه
بازی درمانی نوعی درمان روانشناختی است که با استفاده از بازی به افراد اجازه می دهد احساسات ناخودآگاه یا چیزهایی را که بیان آنها از طریق کلمات دشوار است بیان کنند. بر اساس PTI، 71 درصد از کودکانی که آن را دریافت می کنند، تغییر مثبتی را تجربه می کنند.
مزایای بالقوه شامل کاهش مشکلات رفتاری است که ناشی از خشم، غم و اندوه یا ضربه است. بازی درمانی همچنین ممکن است به افرادی که دارای تفاوت های رشدی هستند کمک کند تا از پس مشکلات برآیند یا مهارت هایی را بیاموزند که به زندگی روزمره کمک می کند.
اگر کسی بخواهد بازی درمانی را امتحان کند، می تواند به دنبال یک بازی درمانگر ثبت شده باشد. در ایالات متحده، APT این مدارک را صادر می کند.
