CBT اختلال شخصیت
: اختلالات شخصیت سبک‌های فراگیر تفکر و عمل است که مسبب مشکلات مکرر در حوزه‌های مختلف زندگی افراد است. مدتها تصور می شد که این اختلالات تا حد زیادی در برابر درمان مقاوم هستند. با این حال، با ورود تکنیک‌های جدیدتر رفتاردرمانی شناختی (CBT) مانند رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)، شواهد نشان می‌دهد که درمان اختلالات شخصیت می‌تواند به طور موثر انجام شود.
سبک های شخصیتی زیر رایج ترین هستند:
اختلال شخصیت مرزی و رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT):
اختلال شخصیت مرزی با بی ثباتی قابل توجه در تعدادی از زمینه های زندگی فرد مشخص می شود که ناشی از درد شدید عاطفی و ناتوانی در مقابله موثر با آن است. به طور کلی تصور می شود که اختلال شخصیت مرزی نتیجه تعامل بین حساسیت هیجانی شدید و بی اعتباری از محیط است. رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)، شکلی از CBT، بیشترین تحقیقات انجام شده برای درمان اختلال شخصیت مرزی است. شواهد برای DBT نشان می دهد که بهبود چشمگیر در بسیاری از زمینه های زندگی فرد در کمتر از 26 هفته امکان پذیر است.
شخصیت وابسته و هم وابستگی:
افراد دارای این سبک ممکن است به دلیل ترس از رها شدن یا تنها ماندن بیش از حد به دیگران وابسته باشند. این افراد ممکن است در تصمیم گیری، ابراز عقیده، نه گفتن به دیگران و تنها بودن مشکل داشته باشند.
شخصیت وسواسی اجباری:
افراد با این سبک شخصیت معمولاً انتظارات بسیار بالایی از خود دارند تا حدی که کمال گرا هستند. اگرچه عموماً به عنوان مولد و قابل اعتماد در نظر گرفته می شود، اما این افراد به بهای نادیده گرفتن سایر زمینه های معنادار زندگی خود، مانند خانواده، اوقات فراغت یا سلامتی، در خطر وقف بیش از حد به کار هستند.
شخصیت اجتنابی:
افرادی که شخصیت اجتنابی دارند، عزت نفس پایینی دارند و در نتیجه از موقعیت های اجتماعی که احساس می کنند ممکن است بد قضاوت شوند، دوری می کنند.
درمان CBT
درمان شناختی-رفتاری برای اختلالات شخصیت می تواند بسیار مؤثر باشد، اگرچه درمان معمولاً طولانی تر از سایر اختلالات مانند افسردگی و اضطراب است. CBT برای اختلالات شخصیت بر اساس سبک شخصیتی فرد تحت درمان متفاوت است و اغلب شامل موارد زیر است:
آموزش ذهن آگاهی
تجدید ساختار باورهای اصلی
مداخلات شناختی تجربی
آموزش تحمل پریشانی
آموزش مهارت های بین فردی
آموزش تنظیم هیجان
قرار گرفتن درجه بندی شده در موقعیت های اجتناب شده
