افسردگی و خودکشی

افسردگی و خودکشی مقاله ای جامع در مورد اختلال سلامت روان و خودکشی (پارت اول)

افسردگی و خودکشی

بسیاری از اختلالات سلامت روان از جمله افسردگی، اختلال دوقطبی، اختلال شخصیت مرزی، و PTSD با افزایش خطر افکار یا تلاش برای خودکشی همراه هستند. علائم یأس، پوچی یا ناامیدی ممکن است فردی را که افسردگی، اختلال دوقطبی یا PTSD دارد، به فکر خودکشی سوق دهد. در اختلالاتی مانند اختلال شخصیت مرزی،  ADHD یا اختلال دوقطبی، نوسانات خلقی یا تکانشگری می تواند به خودکشی کمک کند. لذا افسردگی و خودکشی از جمله مسائل مرتبط مهم با یکدیکر می باشند.

در حالی که جستجوی کمک از مشاور و روان شناس برای افکار یا رفتارهای خودکشی صرف نظر از علت آن بسیار مهم است، تشخیص یک اختلال یا وضعیت روانشناختی خاص ممکن است به فرد کمک کند تا درمان به ویژه درمان مداوم و منظم را دریافت کند که به بهترین وجه با نیازهای سلامت روان او سازگار است.

همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که در حالی که اکثر افرادی که بر اثر خودکشی می میرند دارای نوعی بیماری روانی قابل تشخیص هستند، اما در همه جا اینطور نیست. پرداختن به عوامل خطر اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نیز بخش مهمی از پیشگیری از خودکشی است.

افسردگی

افسردگی، یک اختلال خلقی که با علائم غم و اندوه مداوم، ناامیدی، بی ارزشی یا پوچی مشخص می شود، عامل رایج افکار و رفتارهای خودکشی است. اما در حالی که بسیاری از افرادی که بر اثر خودکشی می میرند افسرده بودند یا اختلال خلقی دیگری داشتند، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به افسردگی اقدام به خودکشی نمی کنند یا به طور جدی به خودکشی فکر نمی کنند.

اما هر گونه نشانه هشدار دهنده افکار خودکشی در یک فرد افسرده باید جدی گرفته شود، زیرا می تواند نشان دهنده این باشد که فرد در خطر آسیب رساندن به خود است (افسردگی و خودکشی). خوشبختانه، افسردگی یک اختلال بسیار قابل درمان است و درمان مناسب می تواند تا حد زیادی خطر رفتار خودکشی را کاهش دهد.

آیا افسردگی خطر خودکشی را افزایش می دهد؟

بله. افسردگی یک عامل خطر کلیدی برای خودکشی است و شواهد نشان می دهد که اکثریت کسانی که خودکشی می کنند افسردگی یا اختلال خلقی دیگری دارند و این موضوع نشان از اهمیت ارتباط افسردگی و خودکشی می باشد. علائم رایج افسردگی مانند احساس ناامیدی یا بی ارزشی می تواند مستقیماً به افکار یا رفتارهای خودکشی منجر شود. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که افسردگی به طور خودکار به این معنی نیست که کسی به فکر خودکشی است، و همچنین این درست نیست که هر فردی که با خودکشی می‌میرد، افسرده بوده است.

چگونه علائم افسردگی خطر افکار یا رفتارهای خودکشی را افزایش می دهد؟

افسردگی غالباً با احساس ناامیدی و ناامیدی همراه با این باور که اوضاع هرگز بهتر نخواهد شد، غالب است. کسی که هفته ها، ماه ها یا سال ها در مورد چنین افکاری نشخوار می کند ممکن است به این باور برسد که خودکشی تنها راه فرار از رنج است.

افسردگی همچنین انعطاف‌پذیری شناختی را محدود می‌کند و ارزیابی عناصر خوب زندگی‌شان همراه با بدی‌ها را برای افراد افسرده دشوارتر می‌کند، یا ارزیابی می‌کند که مرگ آنها چگونه به کسانی که دوستشان دارند آسیب می‌زند. در واقع، بسیاری از افراد افسرده به این باور می رسند که دیگران «بدون آنها وضعیت بهتری خواهند داشت»، تحریفی که می تواند به افکار خودکشی دامن بزند. و تمامی مسائل مطرح شده می تواند محرکی برای عامل افسردگی و خودکشی باشد.

آیا خودکشی در افراد افسرده رایج است؟

اکثریت قریب به اتفاق افرادی که با افسردگی زندگی می کنند جان خود را از دست نمی دهند و بسیاری از افراد افسرده که با افکار خودکشی دست و پنجه نرم می کنند می توانند بر آنها غلبه کنند. با این حال، حدود 60 درصد از افرادی که خود را می کشند، یک اختلال خلقی قابل تشخیص داشتند.

مطالعات نشان می دهد که تقریباً 5 درصد از افراد افسرده بالینی با افکار خودکشی دست و پنجه نرم می کنند. دو درصد از افرادی که برای افسردگی در مراکز سرپایی درمان می‌شوند بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند. که در شرایط بستری، این میزان تقریباً چهار درصد است.

آیا همه کسانی که بر اثر خودکشی می میرند از نظر بالینی افسرده هستند؟

خیر. در حالی که افسردگی اساسی خطر خودکشی را افزایش می دهد، تنها علت آن نیست. سایر بیماری های روحی یا جسمی، مشکلات روابط، یا مشکلات مالی یا حقوقی می تواند انگیزه رفتار خودکشی در فردی باشد که قبلاً هیچ نشانه ای از افسردگی نشان نداده است.

چه عواملی باعث می شود یک فرد افسرده بیشتر در معرض خطر خودکشی قرار گیرد؟

بارروانی اضافی سایر نگرانی‌های سلامت روان مانند PTSD یا سوء مصرف مواد در یک فرد افسرده می‌تواند خطر اقدام به خودکشی را افزایش دهد. عوامل ژنتیکی نیز ممکن است نقش داشته باشند. به نظر می رسد افراد افسرده ای که سابقه خانوادگی خودکشی دارند در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند. تنهایی یا فقدان حمایت اجتماعی نیز می‌تواند یک عامل محرک اصلی باشد. لذا می توان نتیجه گرفت که افسردگی و خودکشی تنها عامل مطرح نمی باشند.

 افراد افسرده ایکه می‌توانند برای کمک به دیگران (روان شناس و مشاور) مراجعه کنند، در مقایسه با افرادی که از این خدمات روان شناسی استفاده نمی کنند در معرض خطر کمتری برای خودکشی هستند.

مدرسه روان شناسی. روان بنه

[yasr_visitor_votes readonly="false"]

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *