خانواده به عنوان سیستم

علیرضا بوستانی‌پور

خانواده درمانگران بر اساس کارهای فون برتالانفی خانواده را به عنوان یک سیستم باز در نظر گرفتند. منظور سیستمی است که در حال تبادل با محیط پیرامونش است و چیزهایی را از محیط می‌گیرد و چیزهایی را به آن می‌دهد؛ اجزا مادی خود را می‌سازد و تخریب می‌کند. (فون برتالانفی، 1374) بنابرین سیستم را می‌توان گروهی از اجزایی دانست که در طول زمان با یکدیگر تعامل دارند، به طوری که الگوهای حلقوی تعامل آنها، شرایط ثابتی را برای کارکرد فردی و متقابل فراهم می‌کنند. هرقدر سیستمی بازتر باشد، به همان میزان تعامل آن با اجزای بیرونی بیشتر است (جونز،1378). در این دیدگاه زن و شوهر همراه با فرزندشان عناصری هستند که در عین حال که با همدیگر زندگی می‌کنند، به صورت دو طرفه روی هم تأثیر می‌گذارند و در طول زمان رشد می‌کنند و تغییر می‌یابند. تغییر اجتناب‌ناپذیر است همچون بخشی از تغییرات زیستی و مراحل مختلف حیات که غیر قابل اجتنابند و همین امر سبب تغییر روابط می‌شود. خانواده واحدی بسته تلقی نمی شود بلکه واحدی است که با اشخاص،گروهها و بافتهایی مانند خانواده گسترده، دوستان، همکاران و نیز سیستم های بزرگتر مانند جامعه و حوادث بیرونی مانند جنگ و بحران‌های اقتصادی در حال تعامل است…

متن کامل مقاله را در مجله روان‌بنه بخوانید.

[yasr_visitor_votes readonly="false"]

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *