افکار خودکشی
عزیزم اغلب در مورد مرگ صحبت می کند. باید چکار کنم؟
صحبت کردن درباره مرگ توسط بسیاری تابو محسوب می شود و می تواند باعث ایجاد احساس ناراحتی شود، و طبیعی است که اگر یکی از عزیزان به ظاهر بدون دلیل آن را به طور مکرر مطرح کند، احساس نگرانی کنید. اما صحبت کردن در مورد مرگ، به خودی خود، لزوماً نشان دهنده این نیست که فردی قصد خودکشی دارد. آنها ممکن است با افکار خودکشی و مرگ دست و پنجه نرم کنند، اخیراً کسی را از دست داده باشند، یا فقط در مورد ماهیت زودگذر وجود انسان کنجکاو باشند.
از سوی دیگر، اشتغال به مرگ و به ویژه اشتغال به مرگ ناشی از خودکشی به‌ویژه همراه با علائم هشداردهنده دیگر، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که یک عزیز با افسردگی یا ناامیدی دست و پنجه نرم می‌کند. بهترین راه برای کشف مقاصد یک عزیز این است که به سادگی و بدون قضاوت بپرسید. اگر آنها بپذیرند که افکارشان درباره مرگ با افکار خودکشی مرتبط است، قدم بعدی کمک گرفتن از یک مشاور و روان شناس است. در غیر این صورت، مکالمه با آنها و صحبت آشکار درباره مرگ در صورت لزوم می تواند به تقویت نزدیکی، کاهش اضطراب فرد و مرگ او کمک کند.
شریک زندگی من اغلب در طول دعوا خود را تهدید به کشتن می کند و می گوید اگر من او را ترک کنم خود را می کشد. چگونه باید پاسخ دهم؟
وقتی یک شریک یا یکی دیگر از عزیزان تهدید می کند که به خود آسیب می رساند و یا دارای افکار خودکشی است وحشتناک است. و اگرچه حفظ آرامش می‌تواند چالش برانگیز باشد، اولین قدم ارزیابی وضعیت است: اگر شریک زندگی برنامه‌ای واضح برای خودکشی دارد یا می‌تواند به آسانی به ابزارهای لازم برای انجام این کار دسترسی داشته باشد، فوراً از یک روان شناس و مشاور کمک بگیرید یا با شماره اورژانس محلی و یا خط تلفن خودکشی در کشورتان خود تماس بگیرید.
با این حال، تهدید به خودکشی منظم در هنگام اختلافات یا به عنوان راهی برای جلوگیری از ترک شریک زندگی، نوعی سوء استفاده عاطفی است. طبیعی است که بعد از اینکه شریک زندگی خود را تهدید به آسیب رساندن می کند، برای ماندن تحت فشار باشید، اما انجام این کار احتمالاً وضعیت را بهبود نمی بخشد. بسیاری از افرادی که پس از انجام چنین تهدیدی به خواسته خود می رسند، در آینده دوباره از این تکنیک استفاده خواهند کرد.
هرکسی که شریک زندگی‌اش مکرراً می‌گوید که هر وقت اوضاع به‌خوبی پیش نمی‌رود، خود را می‌کشد، باید از یک متخصص واجد شرایط کمک بگیرد تا به او کمک کند تا با پیامدهای عاطفی کنار بیاید و به طور بالقوه برای ترک رابطه در صورت ادامه تهدیدها برنامه‌ریزی کند. . آنها همچنین ممکن است بخواهند شریک زندگی خود را تشویق به دریافت کمک کنند، به خصوص اگر آنها یک اختلال روانشناختی مانند اختلال شخصیت مرزی دارند که این تهدیدها را بیشتر می کند.
در پایان، آنها همچنین باید به خاطر داشته باشند که آنها مسئول کاری نیستند که شریک زندگی خود انتخاب می کند و اگر شریک آنها تهدید خود را دنبال کند، مطمئناً آنها مقصر نیستند. بلکه چنین تهدیدهای عمدی دستکاری به خودکشی، ابراز عشق یا فداکاری نیست و نباید با چنین تهدیدی اشتباه گرفته شود.
آیا رفتار بی‌ملاحظه یا خطرناک می‌تواند به این معنا باشد که کسی سعی دارد به خودش صدمه بزند؟
بله. برخی افراد ذاتاً بی پروا هستند و رفتار پرخطر از طرف آنها ممکن است نشان دهنده این نباشد که آنها به فکر آسیب رساندن به خود و یا دارای افکار خودکشی هستند. با این حال، رفتار بی‌ملاحظه غیرمعمول یا ناگهانی مانند رانندگی وحشیانه، نوشیدن بیش از حد مشروبات الکلی، یا دعوا کردن می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که فردی در تلاش است به خودش صدمه بزند، دیگر برای زندگی‌اش ارزشی قائل نیست و یا ممکن است در نتیجه مستقیماً قصد مرگ داشته باشد.
«خودکشی توسط پلیس» یک اصطلاح برای چنین رفتاری است. برخی از افراد اقدام به خودکشی عمداً رفتاری خطرناک یا تهدیدآمیز دارند با این امید که پلیس با خشونت پاسخ دهد. رفتارهای بی پروا را باید جدی گرفت و در صورت لزوم از یک متخصص بهداشت روانی (مشاور و روان شناس) کمک گرفت.
تشخیص زمانی که در بحران هستید
افرادی که هرگز افکار خودکشی را تجربه نکرده اند ممکن است تصور کنند که بحران خودکشی به سختی می تواند نادیده گرفته شود. اما افکار خودکشی همیشه مانند چرخاندن سوئیچ نیست. به جای رسیدن ناگهانی به یکباره (اگرچه ممکن است)، در عوض ممکن است به تدریج ظاهر شود، یا در طی یک دوره چند هفته یا ماه به تدریج فروکش کند.
کسی که برای مدت طولانی افکار زودگذر یا غیرفعال خودکشی را تجربه کرده است، ممکن است بلافاصله تشخیص ندهد که این افکار واقعاً خطرناک هستند. به همین دلیل است که متخصصان تاکید می‌کنند که هر کسی که افکار زودگذر خودکشی، مرگ یا خود آسیب‌دیدگی دارد باید به دنبال مراقبت‌های بهداشتی روانی (مشاور و روان شناس) باشد و اگر مطمئن نیستید، برای هر موردی تماس گرفتن با یک متخصص مربوطه ضرری ندارد.
آیا من در خطر خودکشی هستم؟
افراد بی‌شماری در دوره‌ای از زندگی خود افکار خودکشی را دتجربه کرده اند. و اکثر مردم حداقل گاهی اوقات احساس ناامیدی یا بی ارزشی می‌کنند. اما از آنجایی که اکثر مردم اقدام به خودکشی نمی‌کنند، تشخیص اینکه چه زمانی این افکار نشان‌دهنده خطر واقعی هستند یا چه زمانی لحظات عادی با خلق و خوی بسیار ضعیف هستند، می‌تواند دشوار باشد.
در حالی که برخی از عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی خودکشی، اقدام به خودکشی در گذشته و برخی اختلالات سلامت روان می توانند احتمال اقدام به خودکشی را افزایش دهند، اما آنها پیش بینی کننده کاملی نیستند. افرادی که این عوامل خطر را دارند، مطمئناً باید آنها را در نظر داشته باشند و به محض اینکه افکار خودکشی شایع شد، به دنبال کمک باشند.
اما هرکسی که در برخی مواقع احساس ناامیدی یا بی ارزشی می‌بیند، مثل اینکه سربار دیگران هستند، بهتر است بمیرند، یا اینکه خودکشی ممکن است ایده خوبی باشد، باید فوراً از روان شناس و مشاورکمک بگیرد. حرفه ای یا از طرف یکی از عزیزان افکار خودکشی می تواند به سرعت افزایش یابد. همیشه بهتر است هر زمان که علائم هشدار دهنده برای اولین بار ظاهر شد، ایمن باشید و کمک بگیرید.
من اغلب افکار خودکشی و مرگ را تجربه می کنم. چگونه بفهمم زمان کمک گرفتن فرا رسیده است؟
افکارخودکشی یا مردن به صورت مداوم (حتی افکار منفعل مانند “کاش هرگز به دنیا نمی آمدم” یا “کاش می توانستم بخوابم و هرگز بیدار نمی شدم”) باید جدی گرفته شود، و هر زمان که قابل توجه یا نگران کننده شد انسان باید کمک بگیرد. حتی اگر فرد هیچ برنامه مشخصی برای خودکشی نداشته باشد، افزایش ناگهانی چنین تفکری احتمالاً نشان دهنده یک مشکل سلامت روانی بزرگتر یا یک چالش مهم زندگی است که می تواند به طور مؤثر مورد توجه قرار گیرد.
هیچ شرمی در طلب کمک از مشاور و روان شناس وجود ندارد. حتی اگر من خودکشی رفتار هنوز از حالت منفعل (تفکر در مورد خودکشی) به فعال تغییر نکرده است (برنامه ریزی چگونگی مرگ فرد بر اثر خودکشی)، صحبت با یک عزیز یا درمانگر در مورد چنین افکاری اولین قدم برای غلبه بر آنها، تقویت بهزیستی روانی و حرکت به سمت بهبودی می باشد.
مدرسه روان شناسی. روان بنه
