تقابل مکانیسم های مقابله ای هشیارانه و دفاع ها : بیماران برای کنترل عواطف خود از دفاعها استفاده می کنند و این منجر به بروز مشکلات کنونی شان می شود. دفاعها، به صورت خودکار و ناخودآگاه، جنبه هایی از واقعیت و عواطف را که باعث تشویش و نگرانی می شوند، از خود (ایگو) دور می کنند.
دفاعها مانع از مشاهده ی کامل و دقیق واقعیت می شوند؛ بنابراین، ما قادرنخواهیم بود که عکس العمل های مناسبی داشته باشیم. به این ترتیب، دررسیدن به اهدافمان شکست می خوریم و احساس منفی بیشتری را تجربه می کنیم. در مقابل، مکانیسم های مقابله های روشهای هشیارانه ای هستند که به تناسب، برای حل کردن مشکل خارجی از آنها استفاده می کنیم. آنها موجب کاهش احساسهای منفی می شوند و به ما کمک میکنند تا اقدامی انجام دهیم و درنهایت مشکل را برطرف یا مدیریت کنیم .
دفاع ها از طریق تغییر نگرش یا درک ما در مورد واقعیت، حالت احساسی
ما را تغییر می دهند، اما تغییری در خود واقعیت ایجاد نمی کنند. برای مثال، یک دختر
جوان در هنگام ارتباط جنسی محفاظت نشده (بدون استفاده از وسایل پیشگیری از
بارداری) از دفاع انکار استفاده می کند. او به جای اینکه با واقعیت خارجی مواجه
شود، سعی میکند که وضعیت درونی نگرانیاش (اینکه ممکن است باردار شود) را تغییر
دهد. انکار، نگرانی و تشویش درونی را از او را می کند، اما یک مشکل جدید خارجی را
ایجاد خواهد کرد. دفاع ها، درک ما را
از واقعیت منحرف می کنند و باعث بروز رفتار و منش آسیب زا می شوند.
دفاعها افکار، انگیزهها و آرزوهای نامطلوب را نیز دور می کنند. برای مثال، اگر شما از یک خانم بپرسید که “احساسش نسبت به دوست پسری که او را کتک زده است” چیست، او ممکن است به این شکل پاسخ دهد: «من فکر میکنم که او یک حرکت ناپخته انجام داد». او تلاش می کند که خشمی را که قابل پذیرش نیست، از خود دور کند.
تقابل مکانیسم های مقابله ای هشیارانه و دفاع ها: مرکز مشاوره احیا
