دفاع های سرکوب کننده (قسمت سوم)

دفاع های سرکوب کننده (قسمت سوم) 1. انزوای احساسات: بیمار ممکن است قادر باشد به شما بگوید که چه احساسی دارد («من عصبانی ام»)؛ اما چطور این احساس را در بدن خود تجربه میکند؟ («من هیچ چیزی در جسمم احساس نمی کنم»). این امر چگونه اتفاق می افتد؟

بیمار تجربه ی فیزیکی خشم در بدن خود را از طریق دفاع های سرکوب کننده نادیده می گیرد. برخی افراد انزوای احساس را یک دفاع در نظر می گیرند. من آن را نتیجه ی استفاده از دفاع ها توصیف می کنم. سؤال این است که بیمار از کدام دفاع ها استفاده می کند تا خود را از احساسش دور کند؟
بیمار: هنگامی که او مقاله ی مرا به سطل آشغال پرت کرد، من عصبانی بودم.

درمانگر: خشم نسبت به او را در بدنت چطور تجربه می کنی؟
بیمار: تجربه نمی کنم (دفاع: انزوای احساس).
درمانگر: تو می گویی که عصبانی هستی، اما عصبانی به نظر نمی آیی. درظاهر عصبانی نیستی (توجه را به سمت دفاع بیمار بکشانید. )

2. تقلیل:

برخی از بیماران، با احساس مواجه می شوند اما تأثیر آن را محدود می کنند. با این کار آنها اطلاعات غلطی در مورد اهمیت احساس شان کسب می کنند و ابراز می نمایند. به استفاده از دفاع تقلیل توسط بیمار اشاره کنید. به این ترتیب بیمار احساس خود را به درستی تجربه می کند و اطلاعات مربوط به آن را ارائه می دهد.
درمانگر: او تورو از ماشین بیرون کرد. چه احساسی در این مورد داری؟
بیمار: کمی آزرده ام..
درمانگر: آیا متوجه هستی که چطور احساست را کاهش می دهی؟ او تو را از ماشین بیرون انداخته و تو را در برف رها کرده و بعد تو می گویی کمی آزرده ای؟ آیا می بینی چطور احساست را ابراز می کنی؟ (به دفاع تقلیل
اشاره کنید).

3. دلیل تراشی:

در دفاع دلیل تراشی، بیمار به جای اینکه احساس خود را توصیف کند، دلایلش را برای داشتن آن احساس توصیف می کند. به بیمار کمک کنید تا دلایل را از احساس تفکیک کند و بعد با احساس مواجه شود.
درمانگر: شما احساس تندی نسبت به کارمندتان داشتید که سعی داشت دزدی کند.
بیمار: دلیلش اینه که او… (دفاع دلیل تراشی).
درمانگر: اگر دلایل را کنار بگذاریم، احساست نسبت به او چیست؟ (جلوی دلیل تراشی را بگیرید).

4. واکنش وارونه :

واکنش وارونه، رفتار کردن دقیقاً برخلاف احساس شخص است. به بیمار کمک کنید تا دفاع ها را ببیند و از آنها رها شود و سپس دعوتش کنید تا با احساس های سرکوبشده مواجه شود.
درمانگر: دوست پسر شما، شما را کتک زده و به شما توهین کرده است. چه احساسی نسبت به او به خاطر انجام این کاردارید؟
بیمار: من میفهمم که چرا او این کارها را کرد. او با مادرش روابط بدی داشت و تحت فشار مالی بود. قصد دارم پول کرایه خانه اش را پرداخت کنم. (دفاع: واکنش وارونه. او برخلاف احساس خود رفتار می کند.)
درمانگر: اما چه احساسی نسبت به او، به خاطر کتک زدن تو و توهین کردنش داری؟ (دفاع را متوقف کنید).
دفاع های سرکوب کننده (قسمت سوم) : دپارتمان پژوهش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا