خشم، در مقایسه با احساساتی مانند شادی، امید و اشتیاق بار منفی زیادی دارد. احتمالاً این موضوع ریشه در فرهنگ، اجتماع، باورهای مذهبی و وجوه مخرب آن مثل خشونت و پرخاشگری دارد. به‌عبارت‌دیگر بسیاری از عموم عقیده دارند بهتر بود انسان‌ها اساساً هیجانی به اسم خشم نداشته باشند. هرچند بسیاری از روانشناسان اجتماعی، متخصصان مغز و متخصصان سلامت روان پیشنهاد می‌کنند که خشم برای موقعیت انسان بسیار ارزشمند است.

اندازه مغز در اختلال دوقطبی سمیرا سیرجانی. کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در افرادی که اختلال اسکیزوفرنی دارند، هیپوکامپ که مسئول خاطرات و احساسات است آرام‌آرام کوچک‌تر می‌شود. دانشمندان کنجکاوند تا بدانند آیا این اتفاق در مورد اختلالات خلقی هم رخ می‌دهد یا خیر؟ به‌تازگی در دانشگاه تگزاس پژوهشی روی افرادی که اختلالات خلقی داشتند انجام […]

دکتر گابارد و دکتر بک در مورد رویکردهای درمانی‌شان چه می‌گویند؟ مریم بابایی فرد. کارشناس ارشد روانشناسی عمومی در این مقاله به 7 سؤال مشترک در مورد روان‌درمانی، از دو رویکرد متفاوت روان پویشی و رفتاری شناختی پرداخته می‌شود. دکتر گلن ا گابارد روان‌درمانگر پویشی و دکتر جودیت بک شناخت درمانگر به این سؤالات به‌صورت […]