هوش مصنوعی در برابر متخصصان آیا نرم افزارها میتوانند کیفیت ارتباط شما را پیشبینی کنند؟ اگر از کاربران وسایل هوشمند باشید حتماً با هوش مصنوعی گوگل و یا ربات سیری برخورد کردهاید یا حتی در مورد منازل هوشمند اطلاع دارید و شاید خود شما یکی از دارندگان smart home باشید و حتماً میدانید که توسط تکنولوژی رصد میشوید.
این دیده شدن شامل مکالمات شما با شریک زندگیتان نیز میشود. از گفتگوهای عاشقانه تا مکالمه در مورد پرداخت هزینههای جاری زندگی، تن صدایی که استفاده میکنید، مکث بین کلمات و یا حتی بلندی صدا. همه این موارد میتواند با استفاده از ابزار مناسب جمعآوری شود.
سؤال اینجاست، آیا با استفاده از این اطلاعات میتوان سلامت یک رابطه را پیشبینی کرد؟ و در مرحله بعدی آیا این تحلیلهای کامپیوتری دقیقترند و یا متخصصان روانشناسی؟
پتانسیلهای تکنولوژی برای بررسی سلامت روابط
روابط عموماً با میزانی از عدم اطمینان و شک به وجود میآیند خصوصاً اگر افراد در زمان سختی قرار داشته باشند و یا در حال برآورد این مطلب باشند که طرف مقابلشان شخص موردنظر برای ارتباط طولانیمدت هست یا نه. از سوی دیگر مراجعه به مشاور برای تعیین این موضوع عموماً با مشکلات زیادی همراه است. آیا دستگاهی وجود دارد که با نظارت بر ارتباطات افراد بتواند به فهمیدن این موضوع کمک کند؟
ایده اینکه تکنولوژی به رصد افراد پرداخته و به آنها بینشی در مورد وضعیت ارتباطشان بدهد، ایده دور از ذهنی نیست. افراد در زمانهای مختلف واژههای یکسان را با الحان مختلف به کار میبرند که این لحن از نوع فشار روی کلمات، تن صدای گوینده، فاصله ادا شدن کلمات و بسیاری موارد دیگر قابلشناسایی است. جملهای بهسادگی «کجا بودی» را میتوان با تصور شرایط مختلف و گویندگان مختلف به لحنهای متفاوتی خواند و برداشتهای متفاوتی از آن داشت. تکنولوژی و هوش مصنوعی قادر است این تفاوتها را شناسایی کند.
هوش مصنوعی میتواند الگوهایی را استخراج کند که زوجهای خوشحال از آن پیروی میکنند. بر همین مبنا میتواند پیشبینی کند دوام یک رابطه چقدر خواهد بود.
پتانسیل هوش مصنوعی برای ارائه بینش به افراد
محققان هوش مصنوعی پیشنهاد کردهاند که مکالمات شامل الگوهای آکوستیک میشود که میتواند کیفیت ارتباط افراد را مشخص کند و این الگوها توسط الگوریتمهای کامپیوتری قابلشناسایی و تفسیرند.
در یک تحقیق اطلاعاتی که از طریق وسایل هوشمند در منازل ۱۳۴ زوج تازه ازدواجکرده در طی دو سال جمعآوریشده بود به سه قسمت تقسیم شد. این مکالمات شامل زمانهایی بود که این افراد در حال مکالمه در مورد موضوعات حیاتی در ارتباطشان بودند. این افراد با رضایت خود در این پژوهش شرکت کردند و علاوه بر این، پرسشنامههای خودارزیابی زیادی را نیز پر کردند.
سؤال پژوهش این بود که آیا از الگوریتم صدای افراد میتوان ماندگاری ارتباطشان را پیشبینی کرد؟ و اگر اینگونه است الگوریتم بهتر عمل میکند یا یک متخصص روانشناس؟
برای سنجش سؤال دوم نصیر و همکاران (۲۰۱۷) متخصصین را آموزش دادند تا ویدیوها و موارد رکورد شده از زوجها را چگونه تفسیر و بررسی کنند.
درنهایت مشخص شد الگوریتم تا ۷۹٪ بهتر از شانس میتواند پیشبین خوبی باشد. در مقام مقایسه با متخصصین انسانی (با در نظر گرفتن اینکه متخصصین به ویدیو دسترسی داشتند و بنابراین حرکات غیرکلامی، محتوی مکالمات و حرکات فیزیکی را هم میدیدند و ابزارها تنها صدا را بررسی میکردند) الگوریتمها بهتر از متخصصان عمل کردند. در سختگیرانهترین حالت ممکن میتوان گفت هر دو به یکمیزان دقت داشتند.
این موضوع چه معنایی دارد؟
با توجه به این پژوهش میتوان یک ابزار بررسی ارتباط بر روی وسایل هوشمند قرار داد. این وضعیت مشابه وقتی است که افراد نظر دوستشان را در مورد یک ارتباط میپرسند. معمولاً اطرافیان بهتر از خود شخص متوجه میشوند یک ارتباط تا کجا ادامه پیدا میکند.
از سوی دیگر افراد زمانی که در ارتباط قرار دارند جهتگیریهای خاص خود را داشته و حتی گاهی نشانههای خطر را نادیده میگیرند. علاوه بر این انسانها قابلیت تحلیل حجم زیادی از دادهها را ندارند. تکنولوژی میتواند به کمک افراد آمده و پیشبینی دقیقتری از وضعیت موفقیت ارتباط به آنها بدهد. هرچند اینکه آیا افراد به داشتن این اطلاعات تمایل دارند سؤال متفاوتی است.
محبوبه راستا-کارشناس ارشد روانشناسی
منبع
Nasir, M., Baucom, B. R., Georgiou, P., & Narayanan, S. (2017). Predicting couple therapy outcomes based on speech acoustic features. PloS one, 12(9), e0185123.