استفاده از مصاحبه بالینی : از مصاحبه بالینی میتوان برای اهداف آموزشی و سلامت روان استفاده کرد. برخی از این اهداف عبارتند از:
1ارزیابی بالینی اولیه مشکلات
2. تعیین تشخیص روانپزشکی
3طراحی مداخلات مبتنی بر مدرسه و سایردرمانهای حوزه بهداشت روان
۴ارزیابی اثربخشی مداخلات فعلی
5. بررسی موارد درمعرض خطر مانند خطر خودکشی، خطر خشونت و یا خطر عمومی برایم شکلات عاطفی، رفتاری یا یادگیری
روانشناسان مدرسه، به طور اخص از مصاحبه بالینی با کودک، والدین یا معلمان، به عنوان بخشی از فرایند ارزیابی جامع اختلال هیجانی کودک استفاده می کنند. از اطلاعات ارائه شده توسط کودک، والدین و معلمان در فرایند مصاحبه، می توان برای ارزیابی اختلال هیجانی و همچنین، طراحی مداخلات مناسب در مدرسه و خدمات بهداشت روان برای کودکان واجد این مشکل استفاده کرد.
روانشناسان بالینی و روانپزشکان نیز، برای تشخیص مشکلات روانپزشکی کودکان براساس ویراست چهارم-تجدید نظرشده راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی ،TR-IV-DSMانجمن روانپزشکی امریکا، به شدت وابسته به مصاحبه بالینی هستند.
مصاحبه بالینی با کودک، والدین و معلمان، در زمینه ارزیابی رفتار در مدرسه و مشاوره بابررسی تاریخی نشان می دهد که مصاحبه بالینی، یکی از ابزارهای محوری ارزیابی سنتی مشکلات هیجانی و رفتاری در کودکان بوده است . واژه ارزیابی در عبارت فوق شامل مجموعه وسیع ارزیابی های تشخیصی پزشکی، روانکاوی، روانسنجی،و ارزیابی شخصیت است.
ارزیابان در گذشته، رویکرد موردنظر خود را به دقت ازارزیابی سنتی تفکیک می کردند. ارزیابی سنتی، به طور اخص، بر صفات شخصیتی به عنوان علل احتمالی رفتار، تمرکز میکرد.
رویکرد پزشکی، نیز شرایط فیزیکی،بیماریها، و اختلالها را به عنوان علل احتمالی رفتار مورد توجه قرار می دادند. درمقابل، ارزیابی رفتاری بر رفتارهای مشکل دار قابل مشاهده و واضح فرد و پیامدهایی که موجب ایجاد یا تداوم این رفتارها می شوند، تمرکز می کرد بدون اینکه به عوامل درونی فرد مانند اختلال های درونی یا صفات شخصیتی توجه بکند.
ارزیابی سنتی، تحت عنوان ارزیابی هنجاری نامیده می شد؛ زیرا عملکرد فرد را با عملکرد سایرین مقایسه قرار می داد.
در مقابل، ارزیابی رفتاری “مبتنی بر فرد “در نظرگرفته می شد زیرا بر رفتارهای خاص افراد بدون در نظر گرفتن فرد یا گروه های دیگر، متمرکز بود .رویکردهای سنتی در زمینه ارزیابی، عمدتا بر مصاحبه بالینی، پرسشنامه های تکمیل شده توسط خود فرد و آزمونها متکی بودند در حالیکه ارزیابی رفتاری بر مشاهده مستقیم رفتار موردنظر در شرایط طبیعی، تاکید می کردند.ارزیابی رفتاری در مسیر رشد و بالندگی خود، مرکز تمرکز و پیش فرض های خود را گسترش داد و روشهای متنوع تری را در برگرفت.
در نتیجه، مرزهای سنتی میان ارزیابی سنتی و رفتاری، امروزه دارای وضوح کمتری هستند. در واقع، مصاحبه و فرم های تکمیل شده توسط خود فرد، روشهای غیرمستقیم تر ارزیابی در نظر گرفته می شوند زیرا شامل گزارش رفتارهایی هستند که در گذشته انجام گرفته اند. مشاهده رفتار در شرایط واقعی، به عنوان روشهای مستقیم تر درجه بندی می شوند زیرا مربوط به رفتارهای فعلی هستند.
دپارتمان پژوهش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
