تاد جیمز زندگینامه روانشناس مشهور : تاد جیمز یکی از متخصصان معاصر رویکرد برنامه‌ریزی عصبی-زبانی (NLP) و توسعه‌دهنده رویکرد درمانی خط زمانی است. او و شریکش آدریانا، کمپانی تاد جیمز را تأسیس کردند که در آن این رویکرد درمانی را به علاقه‌مندان آموزش می‌دهند.
زندگی حرفه‌ای
او اصالتاً اهل واشنگتن است. مدرک ارشد خود را در رشته ارتباطات از دانشگاه سیراسوس گرفت و کار خود را در ایستگاه رادیویی شروع کرد و درنهایت مشاور تجاری شد. او مدرک دکترای خود را از انستیتوی هیپنوتراپی آمریکا در سال 1991 گرفت. وی بعدازآن شروع به مطالعه NLP کرد و درنهایت از کنار این رویکرد، روش درمانی خط زمانی و یا TLT را پایه‌ریزی کرد. این درمان در سرتاسر دنیا خصوصاً مناطق جنگ‌زده استفاده می‌شود تا به افرادی که در آن مناطق زندگی می‌کنند و درگیر علائم PTSD هستند، کمک کند.
جیمز در سال 1982، کمپانی تاد جیمز را بنیان‌گذاری کرد و در سال 1988 اولین کتاب خود با عنوان «درمان با رویکرد خط زمانی و ریشه‌های شخصیتی» را منتشر کرد. او اکنون این کمپانی را با کمک آدریانا جیمز که پس از تاد تخصص خود را در NLP گرفت، اداره می‌کند.
آدریانا به‌عنوان یک مجری و سپس مدیر و برگزارکننده کنسرت در اپرای سیدنی، مشاهده کرد بین افرادی که در این راه موفق می‌شوند و کسانی که موفقیت چشم‌گیری کسب نمی‌کنند چه تفاوت‌هایی وجود دارد. باور به وجود این تفاوت‌ها در عمق وجود افراد، آدریانا را مشتاق کرد تا در زمینه NLP مطالعات بیشتری کند و این رویکرد را به‌خوبی فرابگیرد تا دانش خود را در مورد توانایی‌ها و عملکرد انسان‌ها افزایش دهد.
بعد از دریافت مدرک NLP، او مرکز آموزشی خود را در سیدنی باز کرد و در همان‌جا هم تحقیقات خود را در این حوزه ادامه داد تا درنهایت مدرک دکتری خود را با کار بر روی وجوه مختلف هشیاری دریافت کرد. او به‌عنوان یکی از زنان سرشناس در حوزه NLP در جهان شناخته‌شده است. پژوهش‌های او منجر به پیدایش تعدادی تکنیک جدید در حوزه NLP شد و به گسترش این رویکرد کمک کرد. او در سال 2014 اولین کتاب خود با عنوان «ساده‌سازی رویکرد درمان خط زمان» منتشر کرد.
امروز، تاد و آدریانا باهم کار می‌کنند تا به افراد کمک کنند زندگی بهتری داشته باشند و به حداکثر توانایی‌های خود دست پیدا کنند.
نقش در روانشناسی
TLT یا درمان خط زمان، رویکردی است که با یک روال مشخص، برنامه زندگی فرد را که از تجارب پیشینش سرچشمه گرفته، متعادل می‌کند. با توجه به TLT، هرکس یک آلبوم عکس درونی دارد که ادراک او را از گذشته، حال و آینده می‌سازد که این تصاویر می‌توانند با توجه به اتفاقات زندگی فرد (مثبت یا منفی) تحریف‌شده باشند. در طول درمان TLT، افراد به درون ناهشیار خود هدایت می‌شوند تا هرگونه احساسات منفی که از تجارب دردناک زندگی ناشی شده است را، آزاد کنند.
درمانگر در این رویکرد به درمان‌جو کمک می‌کند تا آلبوم عکس درونی خود را با امیدواری به ایجاد تجارب حسی مثبت، بازسازی کند. همچنین درمان‌جو یاد می‌گیرد که به اتفاقات چگونه به‌نحوی‌که رخ‌داده‌اند پاسخ دهد و بر مبنای تجارب و تصاویر گذشته رفتار نکند. هدف نهایی TLT این است که افراد را به سمتی هدایت کند که حس بهزیستی بیشتری داشته باشند و مهارت‌های مقابله‌ای مؤثرتری کسب کنند.
TLT نسبت به NLP تفاوت‌های محسوس‌تری دارد که باعث می‌شود افراد به تغییر دادن رفتارهای خود و بعدازآن، زندگی‌شان مشتاق‌تر شوند. احساس اضطراب، افسردگی و یا ترس گاهی افراد را درهم می‌شکند و باعث می‌شود فرد نتواند از همه توانمندی‌های انسانی خود در برابر مشکلات استفاده کند. درمانگران TLT باور دارند این احساسات ریشه در عقاید عمیقی دارند که غالباً ناخودآگاه بوده و از تجارب زندگی فرد ناشی می‌شوند. درمانگران باور دارند که این رفتارها و احساسات می‌توانند شناسایی‌شده و در طی هفته‌های درمانی تغییر کنند و تبدیل به باورها و رفتارهای مثبت‌تری شوند.TLT می‌تواند به افراد کمک کند در یک مسیر سالم و سازنده، حالت‌های احساسی‌ای را خلق کنند که با آن‌ها بتوانند با چالش‌های زندگی به نحو مؤثرتری روبرو شوند.
انتقادهای پیرامون TLT
نه NLP و نه TLT ازنظر تجربی تأیید نشده‌اند و علاوه بر این بسیاری از افراد، NLP را یک شبه‌علم می‌دانند. درحالی‌که بسیاری از افراد ادعا می‌کنند که نتایج معناداری از درمان TLT گرفته‌اند، برخی دیگر این روش را، درمانی بدون مبنا و پایه علمی می‌شناسند.
منبع:
Goodtherapy.org
تاد و آدریانا جیمز
