مداخله های درمانی شیدایی/شیدایی خفیف در نوجوانان :
.1 درمانجو را از نظر فشار کلام؛ پرش افکار، سرخوشی، عزت نفس بسیار بالا، تکانشگری، فقدان نظم، کم خوابی، تحمل کم در مواجهه با ناکامی یا ضعیف در کنترل خشم مورد ارزیابی قرار دهید.
2. نیاز درمانجو به مصرف داروهای تثبیت کننده خلق مانند کربنات لیتیم را مورد ارزیابی قرار دهید.
3. برای ارزیابی بیشتر مراجع در زمینه ابتلا به شیدایی/شیدایی خفیف از آزمونهای روانشناختی استفاده کنید.
4. با گرفتن اطلاعات مربوط به تاریخچه روانی-اجتماعی از والدین مراجع، وجود الگوهای شیدایی در مراجع و بیماری دوقطبی در کل خانواده او را ارزیابی کنید.
5. برای تعیین نیاز مراجع به مصرف داروهای تثبیت کننده خلق، ترتیبی بدهید که وی تحت ارزیابی روانپزشکی قرار گیرد.
6. به درمانجو اطمینان دهید که همیشه برای کمک کردن، گوش دادن به حرف هایش و حمایت از وی آماده اید.
7. پذیرفتن عزت نفس پایین و ترس از طرد شدن که سبب ساز لاف زنی هستند.
8. مشخص کردن علل عزت نفس پایین و ترس از رهاشدگی
9. تقویت رفتارهای مثبت مراجع از سوی والدین و در عین حال تعیین حدودی برای رفتارهای حاکی از خصومت توسط آنها.
10. شناسایی مواردی از رفتارهای تکانشی که به پیامدهای منفی منجر شده اند.
11. پایان دادن به رفتارهای خودتخریبی، مانند بی بند و باری جنسی، سومصرف مواد یا رفتارهای آشکار حاکی از خصومت و پرخاشگری
12. صحبت کردن آهسته تر و توجه بیشتر به موضوع بحث
13. استفاده از لباس و آرایشی که کمتر جلب توجه کند.
14. پذیرفتن نیازهای وابستگی و کنار آمدن با آنها
15. مشخص کردن خصوصیات و رفتارهای مثبتی که در مراجع عزت نفس واقعی ایجاد میکند.
16. ترس مراجع از رهاشدن از سوی منابع عشق و حمایت را بررسی کنید.
17. فقدانهای واقعی یا خیالی در زندگی مراجع را شناسایی کنید.
18. از درمانجو بخواهید سعی کند تکانه های خود را کنترل کند و نسبت به تاثیر اجتماعی رفتار خود حساستر باشد.
مداخله های درمانی شیدایی/شیدایی خفیف در نوجوانان : دپارتمان پژوهش مرکز مشاوره احیا
