چرا رواندرمانی شناختی رفتاری؟ رویکرد شناختی رفتاری در رواندرمانی شناخته شده ترین و مقبولترین روش درمانی در دنیا به شمار می رود. تمام روانشناسان در دانشگاه ها آموزش می بینند تا از روش شناختی درمانی برای رواندرمانی و مشاوره استفاده نمایند. درمان شناختی رفتاری به واسطه ویژگی های ارزشمندی که دارد به روش علمی تن می دهد و یافته های آن از طرف پژوهش های تجربی حمایت می گردد.
همچنین رویکرد رواندرمانی شناختی رفتاری هم برای درمان یعنی درون جلسات درمان کاملا ساختار یافته است و هم برای آموزش ساختار مند است. مراجعی که با این روش تحت رواندرمانی قرار می گیرد آگاه است که هدف درمان چیست, درمان چند جلسه به طول می کشد و در پایان درمان به چه اهدافی خواهد رسید.
همچنین کسی که در رواندرمانی شناختی رفتاری آموزش می بیند مشخص است چند جلسه آموزش دارد, کی آموزش شروع می شود و چه زمان دانشجو فارغ التحصیل می گردد.
برعکس رویکرد های سنی همچون روان تحلیلی که مرز مشخصی برای فارغ التحصیل شدن دانشجویان در آن وجود ندارد و گاها یک فردی سالها شاگرد است. روش شناختی رفتاری به واسطه ساختارمندی پایه خوبی برای یادگیری سایر رویکرد ها نیز به شمار می رود.
رواندرمانی شناختی رفتاری چه مشکلات و اختلالاتی را برطرف می کند؟
رواندرمانی شناختی رفتاری برای اختلالات اضطرابی به مانند اضطراب فراگیر, وسواس, استرس پس از ضربه, حملات پنیک, هراس اجتماعی, هراس از مکان های باز و بسته را می تواند مورد مداخله قرار دهد. رویکرد شناختی رفتاری با استفاده از دستاوردهای دیگر رویکردها و ترکیب و استفاده از ابزارهای آنان خود را برای مداخله در سایر مشکلات روانشناختی توانمند می کند.
برای مثال طرحواره درمانی را برای درمان اختلال شخصیت و یا رفتار درمانی دیالکتیک برای درمان شخصیت های مرزی.هم چنین رویکرد شناختی رفتاری را برای مشاوره پیش از ازدواج و زوج درمانی نیز به کار می برند.
چرا دوره صد ساعت شناختی رفتاری دانشگاه تهران؟
دوره شناختی رفتاری صد ساعت دانشگاه تهران مبتنی بر سرفصل دوره دانشگاه اکسفورد آماده و طراحی گردیده است و در 12 هفته و در طول مدت 3 ماه برگزار می گردد.. علاوه بر این بیش از 7 استاد مسلم روانشناسی بالینی که همگی از اساتید دانشگاهی هستند و به طور تخصصی در هر قصمت متخصص هستند به تدریس قسمت تخصصی مربوط به خود می پردازند. اکنون بیش از 7 مرتبه از این دوره برگزار گردیده است.
والدین مهربان تر؛ کودک خلاق تر
رابطه محبت آمیز والدین با فرزندان، زمینه ساز بروز خلاقیت در آن هاست.
یك متخصص مهندسي ذهن گفت: رابطه محبت آميز و محترمانه پدر و مادر با يكديگر و با فرزندان، زمينه‌ساز بروز خلاقيت در آن‌هاست.
عبدالوهاب فيروزي در گفت و گو با خبرنگار ايرنا مركز استان تهران افزود: توجه كردن به جزئي‌ترين حركات، حرف‌ها و مهارت‌هاي فرزند كه معمولا از ديد والدين پنهان مانده است نيز در بروز خلاقيت در نوجوان نقش موثري دارد
وي اظهار داشت: تقويت اعتماد به نفس در فرزندان از طريق شنيدن فعال و بازتاب احساس و عقيده وي نيز زمينه بروز خلاقيت در نوجوان را فراهم مي‌كند.
فيروزي، موثرو ماندگارترين تشويق را چهره شاداب و لحن ملايم و مهربان والدين دانست و گفت: تشويق‌ها و تحسين‌ها بايد متوجه رفتارها و حرف‌هاي مشخص باشد و به صورت صفت‌هاي كلي بيان نشود
وي افزود: بهترين تشويق‌ها و تحسين‌ها نوع غير مستقيم آن است كه شامل گفتن خوبي‌هاي فرزندان به فاميل و دوستان و ايجاد تصوير مثبت اجتماعي از وي است.
وي تصريح كرد: والدين حتي در صورت شكست و افت درسي فرزندان خود پس از واگذاري مسئوليت‌هاي شخصي به آن‌ها نبايد به سرزنش، تحقير، انتقاد، مقايسه، منت گذاشتن، نصيحت كردن و تهديد وي بپردازند بلكه بايد به توجه عاطفي خود ادامه دهند.
فيروزي افزود: در اين شرايط والدين بايد نكات مثبت فرزندان خود را برجسته كنند و فضايي از مهرباني، صميميت، احترام و اعتماد را در محيط خانواده بوجود آورند تا بتدريج شاهد خلاقيت‌هاي بي‌نظير بچه‌ها در غلبه بر شكست‌ها و رسيدن به استقلال و خودكفايي باشند. وي گفت: تذكر مداوم، سرزنش، نصيحت كردن، پيش بيني‌هاي منفي و گله و شكايت دائمي و انتظارات زياد و تلاش براي تغيير فرزند بدون ايجاد زمينه‌هاي مناسب به هر نيتي كه باشد سبب اصلاح رفتار نوجوان نمي‌شود، زيرا، خواسته‌ها و انتظارات ما زماني از سوي ديگري پذيرفته مي‌شود كه در بخش مثبت ذهن وي جاري شود
