اختلال شخصیت خودشیفته به چه معناست؟

آشنایی با سبب شناسی اختلال شخصیت خودشیفته، علایم و درمان

اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) نوعی اختلال است که در آن افراد دچار خود بزرگ بینی افراطیست. آن ها همچنین به شدت به تحسین و توجه دیگران احتیاج دارند. افراد مبتلا به NPD معمولاً وقتی از اطرافیان ستایش و تشویق مد نظر را دریافت نمی کنند، ناراحت و ناامید می شوند. دیگران ممکن است آنها را لوس و مغرور ببینند و از بودن در کنار آنها لذت نبرند.

NPD  می تواند در بسیاری از زمینه های زندگی مشکل ایجاد کند ، از جمله:

• کار

• مدرسه

• روابط

با این حال ، این اختلال را می توان با گفتگوی درمانی و بهبود سبک زندگی مدیریت کرد.

 شناسایی ویژگی های اختلال شخصیت خودشیفته

افراد مبتلا به NPD معمولاً به شرح زیر توصیف می شوند:

مغرور ،خود محور، پرتوقع.

آنها غالباً عزت نفس بالایی دارند و ممکن است بر این باور باشند که نسبت به دیگران برتر و خاص هستند . با این حال، به نظر می رسد که آنها به ستایش و تحسین بیش از حد احتیاج دارند و ممکن است در برابر انتقادات وارده واکنش بدی نشان دهند. خودشیفته ها تمایل دارند که در مورد استعدادها و موفقیت های خود اغراق کنند ، در حالی که دستاورد های دیگران را کم اهمیت جلوه می دهند.

آنها معمولاً درگیر قدرت ، موفقیت و زیبایی هستند. آنها حتی ممکن است رفتارهای تکانشی مانند رابطه جنسی پر خطر و قمار را انجام دهند. برخی از صفات NPD ممکن است شبیه اعتماد به نفس باشد. با این حال ، اعتماد به نفس سالم و NPD مثل هم نیستند. افراد با عزت نفس سالم، معمولاً متواضع هستند ، در حالی که افراد مبتلا به NPD تقریباً هرگز از خود تواضع نشان نمی دهند. آنها تمایل دارند خود را محوریت قرار دهند و خود را بهتر از دیگران بپندارند.

علائم اختلال شخصیت خودشیفته

علائم معمولاً در اوایل بزرگسالی ظاهر می شوند. افراد مبتلا ممکن است تشخیص ندهند که مشکلی دارند زیرا این امر مغایر با تصویر شخصی آنها است. شما ممکن است NPD داشته باشید اگر:

·متظاهر و دروغگو به نظر میایید و باعث می شوید دیگران از شما دوری کنند

·روابط شما نیاز هایتان را برآورده نمی کند

·وقتی همه چیز مطابق میل شما  پیش نمی رود ، ناراضی ، عصبانی و گیج می شوید

مشکلاتی در زمینه های زیر دارید:

·کار

·مدرسه

·روابط

·امور مالی

·مصرف الکل

·مواد مخدر

اگر فکر می کنید NPD دارید ، با یک پزشک یا متخصص بهداشت روان قرار ملاقات بگذارید.آنها می توانند اختلال شخصیت را در شما تشخیص دهند و درمان هایی را برای کمک به مدیریت علائم پیشنهاد دهند. پزشکان و متخصصان بهداشت روان اغلب از نسخه جدید راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی       (DSM-5)  که توسط انجمن روانپزشکان آمریکا منتشر شده است ، برای تشخیص اختلالات روانی ، مانند NPD استفاده می کنند.

معیارهای تشخیصی DSM-5 برای NPD شامل ویژگی های زیر است:

•داشتن احساس اهمیت و استحقاق بیش از حد نسبت به خود

• نیاز به تحسین و ستایش مداوم

• اغراق در دستاوردها و استعدادها

• واکنش منفی به انتقاد

• درگیری بیش از اندازه با  قدرت ، موفقیت و زیبایی

• سو استفاده از دیگران

• عدم توانایی یا عدم تمایل در شناخت نیازها و احساسات افراد دیگر

• رفتار متکبرانه

برای تعیین اینکه آیا شما این معیارها را دارید یا خیر ، پزشک یا متخصص بهداشت روان ممکن است از شما بخواهند که یک پرسشنامه پر کنید. همچنین ممکن است از نظر سایر اختلالات روانی و شرایط سلامتی مورد آزمایش قرار بگیرید.

دلایل اختلال شخصیت خودشیفته

دلایل NPD به خوبی درک نشده است. با این حال ، تصور می شود نقص ژنتیکی ارثی عامل بسیاری از موارد NPD است.

عوامل محیطی مؤثر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بی توجهی و یا سو استفاده در دوران کودکی

• مراقبت بیش از حد والدین

• انتظارات غیر واقعی از سوی والدین

• بی قیدی در مسائل جنسی

• تأثیرات فرهنگی

درمان اختلال شخصیت خودشیفته

درمان NPD در درجه اول شامل گفت وگوی درمانی است که به روان درمانی نیز معروف است. اگر علائم NPD در کنار افسردگی یا بیماری روانی دیگری رخ دهد ، ممکن است از داروهای مناسب برای درمان اختلال دیگر استفاده شود. با این حال ، هیچ دارویی برای درمان NPD وجود ندارد. روان درمانی می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید چگونه می توانید با دیگران رابطه بهتری برقرار کنید تا روابط شما لذت بخش تر ، صمیمی تر و رضایت بخش تر شود. ایجاد تعاملات مثبت با افراد دیگر می تواند زمینه های مختلف زندگی شما را تا حد زیادی بهبود بخشد. روان درمانی همچنین می تواند به شما نشان دهد که چگونه:

• همکاری خود را با همکاران و دوستان خود بهبود بخشید

• روابط شخصی خود را حفظ کنید

• نقاط قوت و پتانسیل خود را بشناسید تا بتوانید انتقادات یا شکست ها را تحمل کنید

• احساسات خود را درک و مدیریت کنید

• با هرگونه مسائل مربوط به عزت نفس کنار بیایید

• اهداف واقع بینانه ای برای خود تعیین کنید

از آنجا که تغییر در ویژگی های شخصیتی دشوار است، ممکن است درمان چندین سال طول بکشد تا بهبودی را مشاهده کنید.

در این مدت، شاید شما به درمان به عنوان اتلاف وقت نگاه کنید و وسوسه شوید که  درمان را قطع کنید. با این حال ،خیلی مهم است که به درمان ادامه دهید. در تمام جلسات درمانی خود شرکت کنید و هر دارویی را طبق دستور مصرف کنید. با گذشت زمان ، شما شروع به مشاهده تفاوت در خود و روابط خود با دیگران خواهید کرد.

راه حل های زیر در مورد شیوه زندگی می توانند به شما کمک کنند تا بتوانید درمان را ادامه دهید.

•  از مصرف الکل ، مواد مخدر و سایر موادی که باعث رفتارهای منفی می شوند خودداری کنید.

•  حداقل سه بار در هفته ورزش کنید تا روحیه خود را تقویت کنید.

•  برای کاهش استرس و اضطراب به تکنیک های آرام سازی ، مانند یوگا و مدیتیشن بپردازید.

بهبودی از اختلال شخصیت خودشیفته زمان بر است. با در نظر داشتن اهداف بهبودی خود و یادآوری آن ها، انگیزه خود را حفظ کنید و می توانید برای ترمیم روابط آسیب دیده تلاش کنید تا شاید از زندگی خود رضایت بیشتری داشته باشید.