شبکه های اجتماعی

پی بردن به بیماریهای روانشناختی از طریق فعالیت دیجیتال

تحقیقات جدید موفقیتهایی را در پیش بینی تشخیص اختلالات با استفاده از فیسبوک و گوگل نشان داده اند.

بنظر می رسد که حرفه روانشناسی هنوز در دوران قدیم خود گیر کرده است. بعنوان روانشناس ما هنوز به گزارش فرد از وضعیت خودش و مشاهدات دوستان و افراد نزدیک وابسته ایم تا نشانه های بیماری را شناخته و بتوانیم درمان را شروع کنیم. این مساله مسبب تاخیر طولانی در شروع درمان می شود. برای اینکه با دنیای امروز همگام باشیم باید توجه بیشتری به اطلاعاتی که می توان از حوزه فعالیتهای آنلاین مراجع کسب کرد، بکنیم.

با توجه به تحقیقات انجام شده، هم اکنون می توان با بررسی فعالیتهای فرد در دنیای اینترنت احتمال بستری شدن و تشخیص گرفتن او را بیشتر از یک سال قبل از وقوع، پیش بینی کرد.

تحقیقات چه می گویند؟

در یک تحقیق، نوعی الگوریتم یادگیری ماشینی روی استفاده کنندگان از فیسبوک سوار شد که محققان را قادر ساخت که با تقریب بسیار خوبی، ۱۸ ماه قبل از وقوع، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی و اختلالات خلقی را پیش بینی کنند. در این تحقیق 3404959 پیام فیسبوک و 142390 تصویر از 223 شرکت کننده بررسی شد. محققین توانستند تفاوتهای معناداری در کاراکتر آنلاین افراد مانند لغاتی که استفاده میکنند و یا تصاویری که به اشتراک می گذارند ببینند و با استفاده از آن احتمال بیماری را پیش بینی کنند.

برای مثال بیمارانی که بعدتر تشخیص اسکیزوفرنی گرفتند بیشتر از کلماتی استفاده میکردند که به ادراک مربوط بود(شنیدن، احساس کردن، دیدن) و بیمارانی که تشخیص اختلال خلقی بیشتر تصاویری را بارگذاری میکنند که بیشتر شامل رنگ آبی و کمتر شامل رنگ زرد است. ترکیب اطلاعات فیسبوک با اطلاعات کلینیکی می تواند در آینده به تصمیم گیری بهتر درمانگران کمک کند.

تحقیق دیگری در جورجیا، بیشتر از 400000 جستجوی اینترنتی مورد بررسی قرار داد و توانسته بود یک سال قبل از اولین تشخیص و بستری شدن،بیماری را تشخیص دهد. مجددا آمارها اختلاف معناداری در زمان سرچ، تکرار و محتوی جستجوی افرادی که بعدتر تشخیص اسکیزوفرنی یا اختلال خلقی گرفتند، نشان داد. برای مثال، شرکت کنندگانی که اسکیزوفرنی یا اختلال خلقی داشتند بیشتر در نیمه شب ها به جستجوی اینترنتی می پرداختند.

چرا این موضوع اهمیت دارد؟

هرچند که نباید جستجوهای اینترنتی و فعالیتهای شبکه های اجتماعی را به تنهایی بعنوان علامت تشخیصی سلامت روان در نظر گرفت ولی این پژوهش ها از پتانسیل فراهم کردن اطلاعات بالینی توسط اینترنت پرده برداشتند. یادگیری ماشینی می تواند اطلاعات معنی داری را از تکنولوژیهای دیجیتال استخراج کند و برای مراقبت بهتر از بیماران در خدمت متخصصان بگذارد.

این نتایج متخصصان را هیجان زده کرده است چرا که می توان قبل از بستری شدن بیمار با روشهای عینی و مشاهده فعالیتهای او در اینترنت و شبکه های اجتماعی، به او کمک کرد. همین مساله می تواند هزینه های سلامت روان را تا حد خوبی کاهش دهد. علاوه بر این،تکنولوژی جدید متخصصان را قادر می سازد تا افزایش علایم بیمار را  رصد کنند.

روانشناسی در آستانه تغییر است. این زمینه تحقیقاتی جدید فرصتی را فراهم کرده که چگونه می توان با جستجو در موضوعات جدید به سوالات سخت پاسخ داد. محققان امیدوارند یک روز، اینترنت، شبکه های اجتماعی یا هر چیزی که در آن زمان روی بورس باشد یکی از انواع روشهایی باشد که به درک بهتر و مراقبت از بیماران سلامت روان می انجامد.

[yasr_visitor_votes readonly="false"]

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *