عوامل زمینه ساز برای طرد شدن از سوی همسالان : برای ارزیابی احتمال طرد شدن یک کودک پرخاشگر توسط همسالان،باید روی عوامل خطرساز کلیدی که در زیر به آنها اشاره شده تمرکز نمود:
1. آیا کودک دامنه وسیعی از مشکلات سلوک، شامل رفتار اخلالگر یا بیش فعالی یامشکلات توجه و همچنین پرخاشگری جسمی را نشان میدهد؟
2. آیا کودک دچار کمبودهایی در مهارت های اجتماعی مثبت است؟
3. آیا کودک توسط همسالان مورد بی اعتنایی قرار میگیرد؟
4. آیا کودک فرصت هایی برای تعامل مثبت با همسالان دارد؟
5. آیا کودک عضو یک گروه همسال نابهنجار ،مانند یک دسته اراذل و اوباش است، یا به تنهایی، احتمالا در اثر احساس بی عدالتی و/ یا نیاز برای انتقام، به سمت پرخاشگری سوق داده میشود؟
6. آیا رفتار پرخاشگرانه کودک، جسمی و “ابزاری” است (یعنی برای یک هدف ویژه انجام میشود، مثلا نشان دادن برتری جسمی یا اجتناب از یک دعوا) یا “واکنشی”(یعنی به دلیل برانگیختگی هیجانی و خشم حاصل میشود)؟
به نظر می رسد سایر عوامل خطرساز، با ترکیبی از طرد توسط همسالان وکناره ِ گیری اجتماعی مرتبط باشند. علاوه بر این، برخی کودکان کناره گیر به لحاظ شاید صرفا بازی در تنهایی یا بازی که مستلزم ساختن یا دستکاری چیزی باشد را ترجیح بدهند که نیازمند تعامل اجتماعی نیست.
کودکانی که مورد بی اعتنایی همسالان قرار می گیرند، می توانند با ورود به گروه های همسال جدید یا بسط وگسترش علایقشان، وضعیت خود را در آینده بهبود ببخشند.
با این وجود، کودکانی که به لحاظ اجتماعی کناره گیر هستند و طرد هم می شوند، کمتر احتمال دارد وضعیت خود را در گروه همسالان بهبود ببخشند بنابراین، به توصیه بیرمن و ولش برای ارزیابی احتمال طرد شدن کودکی که به لحاظ اجتماعی نیز گوشه گیر است، باید روی عوامل خطرساز زیر تمرکز نمود:
آیا در تعاملات اجتماعی، کودک تمایل دارد کم حرف، مضطرب و/یا اجتنابی باشد، مثلا به دلیل این که نمی داند چگونه وارد یک گروه شود، دور و بر گروه همسالان می پلکد؟
آیا کودک مهارت های اجتماعی مثبت اندکی دارد؟
آیا کودک به دلیل ظاهری “خاص و عجیب،” ناتوانی یا رفتار اجتماعی “نامعمول”مورد بی اعتنایی قرار میگیرد؟
عوامل زمینه ساز برای طرد شدن از سوی همسالان : دپارتمان پژوهش مرکز مشاوره احیا
