مداخله های درمانی افسردگی تک قطبی در نوجوانان (قسمت دوم)
1. وضعیت خانه، مدرسه و جوامعی که مراجع در آنها زندگی میکند رابه منظور نیاز به مراقبت های پاتوژنیک ارزیابی کند (مثلاً بی اعتنایی مزمن به نیازهای عاطفی یا جسمانی کودک، تغییر مکرر پرستار کودک، فرصت های محدود برای داشتن یک دلبستگی پایدار، تنبیه های شدید و مکرر و سایر رفتارهای ناشایست و ناهنجار والدین با کودک.)
2. انگیزه ها و اقدام های سابق و کنونی مراجع به خودکشی را بررسی کنید.
3. استعداد مراجع برای اقدام به خودکشی را ارزیابی کنید.
4. در صورت نیاز و اگر این امکان وجود دارد که مراجع به خودش آسیب بزند، باید زمینه هایی فراهم کنید که او را بستری کنند.
5. مراجع را به یک پزشک جهت برآورد نیاز به تجویز دارو ارجاع دهید؛ پذیرش نسخه تجویزی از طرف مراجع، اثرپذیری و اثرات جانبی آن بررسی شوند و در صورت نیاز با پزشک تجویزکننده مشورت کنید.
6. به مراجع و والدین آموزش دهید و در مورد اینکه چگونه درمان شناختی رفتاری افسردگی می تواند به مراجع کمک کند استدلال کنید؛ با مراجع در این مورد که چگونه فاکتورهای شناختی، رفتاری و بین فردی درافسردگی او نقش داشته و تغییر چنین فاکتورهایی می تواند به جلوگیری از افسردگی او کمک کند، بحث کنید .
7. برنامه ملاقات با والدین مراجع را در دستور کار قرار داده تا به آنها آموزش دهید که چگونه به کودکشان در به کار بردن مهارت های تازه آموخته شده خارج از فضای جلسه های درمان انفرادی و گروهی کمک کنند و موجب تعدد تعامل های مثبت خانوادگی در او شوند. به والدین برخی متون مرتبط و مفید را بدهید که خواندن آنها موجب تقویت روشهای درمانی به کاررفته می شود.
8. مهارت جلوگیری از عود کردن مشکل را در مراجع ایجاد کنید. این کار را با کمک کردن به او در شناسایی هشدارهای اولیه عود کردن به افکار،احساسات و افعال منفی، مرور کردن نکاتی که مراجع هنگام جلسه های
درمان آموخته و توسعه برنامه ها جهت مدیریت بحرانها انجام دهید.
مداخله های درمانی افسردگی : مرکز مشاوره احیا
