هماهنگی مصاحبه بالینی ازنظر محتوا و ساختار : محتوا و ساختار مصاحبه های بالینی، براساس فرد پاسخ دهنده و اهداف مصاحبه، متفاوت خواهد بود . مصاحبه های بالینی، باید با ویژگیهای افراد پاسخگو، هماهنگ شده باشند. بنابراین، محتوا و فنون پرسشگری باید با در نظر گرفتن فرد پاسخگو و نوع اطلاعاتی که موردنیاز هستند باهم تنظیم شوند. محتوا و فنون پرسشگری مناسب مثلامصاحبه با کودک، والدین یا معلمان باهم تفاوت دارند.متخصصان می توانند از مصاحبه های نیمه ساختاریافته برای پرسش از کودکان،والدین و معلمان، در مورد ابعاد مختلف عملکرد کودک از قبیل فعالیتها، علایق،مدرسه و عملکرد اجتماعی و روابط خانواده استفاده کنند.
اگر والدین، قبل از جلسه مصاحبه، پرسشنامه های مربوط به تاریخچه رشدی و پزشکی کودک را تکمیل نموده اند، پاسخها را بررسی کنید و سپس در مورد ابعادی از سوابق کودک که ممکن است بر رفتار فعلی تاثیرگذار باشند، سوال بپرسید. سوالات نیمه ساختاریافته، اغلب به شکل بازپاسخ هستند و تلاش می شود که در قالب یک گفتگوی نسبتا طبیعی میان درمانگر و پاسخگو، مطرح شوند.
سوالهای نیمه ساختاریافته، معمولا پاسخ “بله” یا “خیر”برای ارزیابی علایم و ملاکهای اختلالات روانپزشکی تعریف شده در،DSM-IVمناسب هستند. مصاحبه های تشخیصی ساختاریافته، شامل مجموعه هنجارشده سوالاتی هستند که بر مشکلات خاص مرتبط با تشخیص تمرکزمی کنند. مصاحبه های بالینی ساختاریافته متعددی با اهداف پژوهشی و ارزیابی بهداشت روان طراحی شدهاند.
و اغلب مصاحبه های تشخیصی ساختاریافته دیگر، دارای فرمهایی برای والدین و کودکان سنین بالاترهستند. تعداد کمی از این موارد، دارای فرمهای مخصوص معلمان هستند.
به دلیل طولانی بودن و پرداختن به جزئیات، مصاحبه های بالینی ساختاریافته، برای ارزیابی در مدارس مناسب نیستند. با اینحال، متخصصان بهداشت روان درمدارس، ممکن است نیاز به اطلاعات والدین داشته باشند تا بتوانند تشخیص دهندکه آیا کودک واجد ملاکهای تشخیص اختلالهای روانی هست یا نه. یکی از اختلالهای قابل توجه در مدارس، اختلال نقص توجه/ بیشفعال(ADHD)است که موجب می شود کودک نیاز به برنامه های آموزشی اختصاصی تری داشته باشد.
